×

Προειδοποίηση

JUser: :_load: Αδυναμία φόρτωσης χρήστη με Α/Α (ID): 1168

Πώς θα γίνω καλύτερος γονιός

Ο ερχομός (με όποιον τρόπο) ενός παιδιού στη ζωή μας γίνεται για τους περισσότερους ανθρώπους μια νέα αφετηρία. Όλα τα βλέπουν μέσα απο το φίλτρο Πώς θα γίνω καλύτερος γονιός. Ξαφνικά πολλά από αυτά που θεωρούσαμε σημαντικά χάσκουν χωρίς νόημα. Πολλά που τα θεωρούσαμε δύσκολα και ανέφικτα φαντάζουν απλή οδοντόκρεμα μπροστά στην επιχείρηση ταίζω-αλλάζω-κοιμίζω ξανά και ξανά. Πόσα βιβλία και sites πρέπει να διαβάσω για να γίνω καλύτερος γονιός;

Πρώτα έρχεται το σοκ της καθημερινής φροντίδας ενός μωρού που φέρνει στο επίκεντρο πρακτικά ερωτήματα όπως «πόσες μέρες μπορεί να αντέξει ένας νορμάλ άνθρωπος να μην κάνει κάτι άλλο παρά να ταΐζει ένα μωρό ανά 3ωρο;», «πώς λειτουργεί ο αποστειρωτής;», «ποιο είναι το πιο κατάλληλο βρεφικό κάθισμα αυτοκινήτου;»).

Μετά μπαίνουμε στην επόμενη φάση που τιτλοφορείται «Θέλω να γίνω πιο ειδικός και από τους ειδικούς στα θέματα ψυχολογίας του παιδιού». Έτσι, τα περιοδικά και τα βιβλία με εξώφυλλα χαρούμενων παιδιών και ακόμη πιο χαρούμενων γονέων αρχίζουν να στοιβάζονται στο προσκέφαλο του κρεβατιού μας και στα τραπεζάκια του σαλονιού, ενώ τα bookmarks γεμίζουν από ιστοσελίδες με άρθρα για το παιδί και τη διαπαιδαγώγησή του. Η προσπάθειά μας αυτή - να διαβάσουμε και να μάθουμε - είναι από μόνη της άξια επαίνου. Όχι μόνο γιατί ο χρόνος δεν μας περισσεύει, αλλά γιατί μπροστά στο να ωφελήσουμε το παιδί μας, δεν διστάζουμε να πούμε στον εαυτό μας «Δεν τα ξέρεις όλα, για αυτό προσπάθησε να τα μάθεις». Ο χρόνος κυλά γρήγορα, οι πληροφορίες είναι πολλές και το βλαστάρι μας, μοναδικό και απρόβλεπτο όπως όλα τα παιδιά, συχνά ακυρώνει μεμιάς τις θεωρίες που έχουμε με τόσο κόπο διαβάσει. Αν μη τι άλλο γινόμαστε καλοί στο να συστήνουμε σε φίλους που μόλις έγιναν γονείς το κατάλληλο βιβλίο για την κάθε περίσταση.

 

 

Και κάπως έτσι περνάμε στο επόμενο στάδιο που είναι το «Επιτέλους πήγε σχολείο». Παρά το γεγονός ότι ποτέ δεν εγκρίναμε τις φράσεις γονέων μιας προηγούμενης γενιάς όπως «Θα πας σχολείο και θα γίνεις άνθρωπος», «Τώρα θα καταλάβεις τι μάνα και πατέρα έχεις», νιώθουμε λίγο-πολύ ανακούφιση που κάποιοι πιο ειδικοί από μας αναλαμβάνουν την ευθύνη για την πορεία του παιδιού από δω και πέρα. Πλέον το μέλημά μας γίνεται η μόρφωση του παιδιού. Ποιον δάσκαλο θα έχει, πόσες ξένες γλώσσες θα μάθει κλπ. Παράλληλα, παρά το τρέξιμο στις εξωσχολικές δραστηριότητες του παιδιού, αρχίζουμε δειλά-δειλά να ξαναβρίσκουμε φίλους και ασχολίες δικές μας. Φράσεις τύπου «I am back» αρχίζουν και μας δίνουν μια νέα ώθηση, μέχρι που το παιδί φτάνει στο Γυμνάσιο και το Λύκειο και τότε είναι πια γεγονός ότι το σχολείο και το φροντιστήριο γίνονται το δεύτερο σπίτι του παιδιού μας.

Και λίγα χρόνια μετά ... σηκώνουμε το βλέμμα μας και βλέπουμε έναν ώριμο ενήλικα να μας κοιτά κατάματα. Ψάχνουμε πάνω του και μέσα του να βρούμε ένα σημάδι που να δείχνει ότι έχουμε κάνει όσο το δυνατόν λιγότερα λάθη, ότι έχουμε προσφέρει όσο το δυνατόν περισσότερα. Αναζητούμε τα ίχνη μας σε πράγματα που λέει και κάνει. Ψάχνουμε λάθη και σωστά. Ψάχνουμε αν κάτι πήγε στραβά ή τι παραπάνω θα μπορούσαμε να είχαμε πει στο παιδί όταν ήταν μικρό. 

Και το παιδί μας αφουγκράζεται αυτή την αγωνία μας και κάποια μέρα θα μας δώσει την απάντηση… όχι απαραίτητα για να μας πληγώσει ή να μας ευχαριστήσει. Και πιθανότατα αυτή η απάντηση ν’ αρχίζει κάπως έτσι:

- «Ε, λοιπόν, όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να κοιτάς με αγάπη και κατανόηση τους φίλους σου και να τους λες ‘Θα βρούμε τη λύση. Κάθε δυσκολία μας κάνει πιο δυνατούς’ κι έμαθα να μη φοβάμαι τις δυσκολίες και να δίνω βοήθεια σε όποιον τη χρειάζεται.»

- «Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να ξεσκονίζεις και να τακτοποιείς με αγάπη τα βιβλία σου και τα ενθύμια από το σπίτι της γιαγιάς κι έμαθα να αγαπώ και να σέβομαι την ιστορία της οικογένειάς μου»

- «Όταν νόμιζες ότι δεν κοιτούσα, σε είδα να ψάχνεις με υπομονή αλλά και λαχτάρα τον καλύτερο τρόπο για να κατασκευάσεις τη δική σου πρωτότυπη διακόσμηση, κι έμαθα τη χαρά της δημιουργίας»

 

Γιατί στην ψυχή των παιδιών μας δεν εγγράφονται τα περιεχόμενα των βιβλίων και των ιστοσελίδων που μελετάμε. Όμως:

Εγγράφεται ο τρόπος με τον οποίο κοιτάμε τους άλλους, όταν νομίζουμε ότι κανείς δεν μας βλέπει.

Εγγράφονται αυτά που λέμε για τους άλλους (φίλους, συγγενείς, συνεργάτες, τους δασκάλους των παιδιών μας), αφού... κλείσουμε το τηλέφωνο.

Εγγράφεται ο τρόπος με τον οποίο σηκωνόμαστε από το κρεβάτι μας, όταν είναι Δευτέρα.

Εγγράφεται ο τρόπος με τον οποίο "σηκωνόμαστε" κάθε φορά που "πέφτουμε".

 

«Πρόσεχε τι λες, όταν νομίζεις ότι το παιδί δεν σε ακούει. Πρόσεχε τι κάνεις, όταν νομίζεις ότι το παιδί δεν σε βλέπει» …μου είπε μία συνάδελφος ως μάνα-βετεράνος στο θέμα «ανατροφή παιδιών» και μου έστειλε την αφίσα της εικόνας.

Καλώς ήλθατε στο parentbook.gr

-----------------------------

Εύη Τρούκη, Παιδαγωγός-Ερευνήτρια

 

 

 

 

 

PARENTBOOK.GR

Μια μοντέρνα οικογένεια βάφει τα στερεότυπα με το χρώμα που της ταιριάζει. 

Το parentbook.gr είναι μια ιστοσελίδα για όλες τις οικογένειες. Εκείνες που έχουν παιδί, εκείνες που βιώνουν εγκυμοσύνη, δεν έχουν παντρευτεί, εκείνες που δεν θα παντρευτούν ποτέ. Γονείς, singles, κατοικίδια, όλοι μια παρέα εδώ, επιλέγουμε το χρώμα που μας ταιριάζει…

Ο παρών ιστότοπος χρησιμοποιεί cookies για να εξασφαλίσει για εσάς την καλύτερη εμπειρία. More details…