Παιδιά στις πρώτες τάξεις του δημοτικού σκέφτονται ότι δεν θα προλάβουν να τελειώσουν τις εργασίες που έχουν για το σπίτι.
Πού φοβούνται ότι δεν θα καταφέρουν να κερδίσουν στο παιχνίδι που παίζουν. Πού αγχώνονται ότι θα μπερδευτούν στο μάθημα ιστορίας αν τους ρωτήσει κάτι ο δάσκαλος. Το άγχος, μπαίνει για τα καλά στη ζωή των παιδιών από τα πρώτα χρόνια της σχολικής ζωής και αυτό γιατί οι περισσότεροι γονείς έχουμε απαιτήσεις από το παιδιά μας. Να μάθουν από μικρά μια ή και δυο ξένες γλώσσες, να είναι “καλοί” μαθητές, να αθλούνται, να έχουν εφόδια για το μέλλον.
Πολλές απαιτήσεις και πρέπει να έχουν επιτυχίες σε όλα. Μήπως τελικά ζητάμε πολλά από τα παιδιά μας; Μήπως μια πιο ανέμελη παιδική ζωή χωρίς υπερβολικές απαιτήσεις θα τα έκανε πιο χαρούμενα;;
